Zainteresowania badawcze koncentrują się na blokach tematycznych związanych z poezją Kasprowicza i Asnyka, wykraczając faktycznie poza te ramy, gdyż obejmują poezję okresu romantyzmu (Mickiewicz, Słowacki, Lautréamont), realizmu (Asnyk), i modernizmu (Tetmajer, Kasprowicz), prozę pozytywistów i młodopolan (Prus, Sienkiewicz, Orzeszkowa, Reymont), a także dziewiętnastowieczną powieść historyczną (Sienkiewicz) z epizodem historycznej prozy dwudziestowiecznego marynisty J. B. Rychlińskiego.

Prace wykazują filiacje z estetyką, mieszczą się w obrębie tradycyjnego literaturoznawstwa – poetyka (estetyka) tekstu, tematy i motywy literackie, wzbogacone o elementy studiów kulturowych (antropologicznych) oraz intertekstualnych. Reprezentują połączenie inklinacji badawczych: troskę o niuanse tekstologiczne na poziomie „mikrologicznym” z ujmowaniem literatury jako dokumentu kulturowego lub świadectwa ludzkiego doświadczenia. Wyjaśnienia interpretacyjne idą w kierunku uniwersalizmu estetyki psychokulturowej.

Jest autorką książek monograficznych: Symbolika barw i światła w „Hymnach” Jana Kasprowicza (2002), Literackie obrazy natury w twórczości poetyckiej Adama Asnyka (2013), a także studiów publikowanych w wydawnictwach zbiorowych i artykułów w czasopismach polonistycznych.

Obecnie kontynuuje związane z typologią toposu/motywu badania nad estetyką obrazu literackiego, zorientowaną na doświadczenie kulturowe, utrwalone w tekstach dziewiętnastowiecznych, a także poświęcone tradycji (staro)szlacheckiej, rozpoznaniom  kulturemów sarmackich w wyobraźni autorów neosarmatyzmu pozwalającym określić ich stosunek zarówno do szlacheckiej dawności, jak i do współczesności.