dr hab. Marek Kurkiewicz, prof. uczelni
Głównym obszarem badań jest literatura polska od końca XIX wieku do czasów najnowszych, ze szczególnym uwzględnieniem modernizmu, twórczości Tadeusza Micińskiego i dramaturgii Stanisława Przybyszewskiego (wykonawca w grancie NPRH „Edycja krytyczna Dzieł Stanisława Przybyszewskiego – serie A i B”, kierownik projektu prof. zw. dr hab. Gabriela Matuszek, UJ). Ponadto w kręgu jego zainteresowań badawczych znajdują się także m.in. symbolika krwi, motywy religijne w literaturze, sound studies, literatura popularna, teksty polskiej muzyki rockowej.
Jest autorem czterech monografii: W labiryntach konwencji. O prozie Tadeusza Micińskiego (2004), Symbole, narracje, eschatologie. Studia o literaturze przełomu XIX i XX wieku (2007), Tętno epoki. Miejsce i rola motywu krwi w literaturze Młodej Polski (2013) i ostatnio Dźwięki w słowach, słowa na tle dźwięków. O korelacjach akustyczno-testowych w literaturze i muzyce (2019); ponadto współredagował kilka tomów zbiorowych poświęconych m.in. problematyce tożsamości, współczesnej krytyce literackiej, twórczości Mariana Hemara, pisarstwu Kazimierza Kummera. Wchodzi także w skład komitetu redakcyjnego serii Studia o literaturze bydgoskiej.