Prowadzi badania nad toposem dzieciństwa w liryce i prozie poetyckiej XX oraz XXI wieku, nad procesami reprezentacji dzieciństwa w literaturze i jego kulturowej konstrukcji, nad twórczością Mieczysława Jastruna do 1941 roku (tu m. in. zagadnienia neosymbolizmu, epistemologii i solipsyzmu, procesu twórczego i idei P. Valéry’ego) oraz nad przeobrażeniami współczesnej krytyki literackiej.

Opublikował książki: Strategie i mity nowoczesności (Brzękowski, Lipska i inni) (2008); „zawsze niezakończona przeszłość”. Dzieciństwo i jego sąsiedztwa w poezji polskiej drugiej połowy XX wieku (2017); Od Mieczysława Jastruna do Jerzego Broszkiewicza, czyli pisarz i jego dzieło wobec uwarunkowań nowoczesności (2018).

Inicjator powołania serii wydawniczej Oblicza Nowoczesnej i Ponowoczesnej Krytyki Literackiej. Ukazały się dwa tomy: Krytyka po przełomie. Wybrane problemy z dwudziestopięciolecia 1989 – 2014 (2016, współred. z M. Kurkiewiczem); Krytyka towarzysząca, krytyka pokoleniowa…  Od Młodej Polski po koniec XX wieku (2019, pod red. R. Mielhorskiego,  współpr. red.  A. Grzelak).

Współredagował także książki: Poznawanie Kazimierza Hoffmana. Filozoficzno-kulturowe źródła i konteksty (z M. K. Siwcem, 2011), Marian Hemar wczoraj i dziś (współred. z M. Kurkiewiczem, 2012); Egzystencja, metafizyka i kultura w pisarstwie Kazimierza Świegockiego (współred. z D. Utracką, 2018).